ﺍﻣﺸﺐ ﺁﻥ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﻳﺮﻳﻨﻪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺴﺮ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﮕﻮ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻬﻲ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﻦ ﺳﭙﺲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺷﺎﻧﻪ ﻛﻮ،ﺗﺎ ﻛﻪ ﺳﺮ ﻭ ﺯﻟﻔﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﻫﻢ ﻭ ﻭﺣﺸﻲ ﻭ ﺯﻳﺒﺎ ﺳﺎﺯﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺗﺎﺯﮔﻲ ﻭ ﻧﺮﻣﻲ ﻭ ﻟﻄﻒ ﮔﻮﻧﻪ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﮔﻞ ﺭﺅﻳﺎ ﺳﺎﺯﻡ ﺳﺮﻣﻪ ﻛﻮ،ﺗﺎ ﻛﻪ ﭼﻮ ﺑﺮ ﺩﻳﺪﻩ ﻛﺸﻢ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﺨﺸﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺷﻮﻕ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﻡ ﺟﻠﻮﻩ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﺳﻴﺎﻫﻢ ﺑﺨﺸﺪ ﭼﻪ ﺑﭙﻮﺷﻢ ﻛﻪ ﭼﻮ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺁﻳﺪ ﻋﻄﺸﺶ ﻣﻔﺮﻁ ﻭ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺯ ﺳﺤﺮ ﺳﺨﻨﻢ ﺩﻝ ﺑﻤﻦ ﺑﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﺁﻩ،ﺍﻱ ﺩﺧﺘﺮﻙ ﺧﺪﻣﺘﮕﺎﺭ ﮔﻞ ﺑﺰﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻭ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﻣﻦ ﺗﺎ ﻛﻪ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﻩ ﮔﻞ ﺍﻣﺸﺐ ﺁﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﻳﺮﻳﻨﻪ ﻣﻦ ﭼﻮ ﺯ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻨﺸﺴﺖ ﺧﻤﻮﺵ ﺯﺧﻤﻪ ﺑﺮ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﭼﻨﮓ ﺯﻧﻢ ﺑﺎ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ ﺩﻭ ﺻﺪ ﺑﻮﺳﻪ ﺷﻮﻕ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺑﺎﺩﻩ ﮔﻠﺮﻧﮓ ﺯﻧﻢ ﻣﺎﻩ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﺑﻴﻨﺪﻡ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻣﺴﺖ ﻭ ﭘﺮﻳﺶ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺟﻠﻮﻩ ﻛﻨﻢ ﻛﺎﻭ ﺯ ﺣﺴﺪ ﭘﺮﺩﻩ ﺍﺑﺮ ﻛﺸﺪ ﺑﺮ ﺭﺥ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺎ ﭼﻮ ﺭﺅﻳﺎ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﻋﺸﻖ ﻛﻨﺪﺭ ﻭ ﻋﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺭﻳﺰﻡ ﺯﺁﻥ ﺳﭙﺲ ﻫﻤﭽﻮ ﻳﻜﻲ ﻛﻮﻟﻲ ﻣﺴﺖ ﻧﺮﻡ ﻭ ﭘﻴﭽﻨﺪﻩ ﺯ ﺟﺎ ﺑﺮ ﺧﻴﺰﻡ ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺷﻌﻠﻪ ﺻﻔﺖ ﺭﻗﺺ ﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﺯ ﭘﺎ ﺍﻓﺘﻢ ﻭ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺷﻮﻡ ﭼﻮ ﻣﺮﺍ ﺗﻨﮓ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻛﺸﺪ ﻣﺴﺖ ﺁﻥ ﮔﺮﻣﻲ ﺁﻏﻮﺵ ﺷﻮﻡ ﺁﻩ،ﮔﻮﺋﻲ ﺯ ﭘﺲ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﺑﺎﻧﮓ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﭘﺎ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺍﻱ ﺧﺪﺍ،ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺧﻤﻮﺵ http://www.roz2pix.rozblog.com

ادامه مطلب...

تاریخ: شنبه 18 تير 1390برچسب:شعر,شعرعاشقانه,اشعار فروغ فرخزاد,شعرهای فروغ فرخ زاد,جدید ترین شعرهای عاشقانه,